Dodawaj masło, olej, margarynę, sosy, sosy sałatkowe, śmietanę i masło orzechowe do potraw, kiedy tylko możesz

Natychmiast zadzwoń pod numer 911.

Masz wrzód, stajesz się zimny i lepki i czujesz się słabo lub faktycznie omdlenie; możesz być w szoku z powodu dużej utraty krwi. Natychmiast zadzwoń pod numer 911.

Referencje medyczne WebMD sprawdzone do dnia 20 października 2019 r

ŹRÓDŁA:

National Institute of Diabetes Trawienny Choroba nerek.

Amerykańskie Stowarzyszenie Gastroenterologiczne.

Amerykańska Akademia Lekarzy Rodzinnych.

Klinika Mayo.

Zmęczenie dotyka wszystkich innych – jest to oczekiwane uczucie po pewnych czynnościach lub pod koniec dnia. Zwykle wiesz, dlaczego jesteś zmęczony, a dobranoc rozwiązuje problem.

, w przeciwieństwie do zmęczenia, to codzienny brak energii, nietypowe lub nadmierne zmęczenie całego ciała, którego nie ustępuje. Może być ostry (trwający miesiąc lub krócej) lub przewlekły (trwający od jednego miesiąca do sześciu miesięcy lub dłużej). może uniemożliwić osobie normalne funkcjonowanie i wpływa na ogólne samopoczucie osoby.

jest jednym z najczęstszych negatywnych skutków leczenia, a także jego leczenia. Nie da się tego przewidzieć na podstawie typu guza, leczenia ani stadium choroby. Zwykle pojawia się nagle, nie jest wynikiem aktywności ani wysiłku i nie ustępuje po odpoczynku lub. Często jest opisywany jako „paraliżujący”. Może trwać nawet po zakończeniu leczenia.

Dokładny powód nie jest znany. może mieć związek z procesem chorobowym lub jego leczeniem.

zabiegi powszechnie kojarzone ze zmęczeniem obejmują:

. Każdy lek chemioterapeutyczny może powodować zmęczenie. Pacjenci często odczuwają zmęczenie po kilku tygodniach, ale różni się to u różnych pacjentów. U niektórych pacjentów zmęczenie utrzymuje się przez kilka dni, u innych utrzymuje się przez cały okres leczenia i po jego zakończeniu.
. może powodować skumulowane zmęczenie (zmęczenie narastające z czasem). Może się to zdarzyć niezależnie od miejsca leczenia. Zmęczenie zwykle trwa od trzech do czterech tygodni po zaprzestaniu leczenia, ale może trwać od dwóch do trzech miesięcy.
. Ten agresywny rodzaj leczenia może powodować zmęczenie trwające nawet rok.
Terapia biologiczna. Interferony i interleukiny to cytokiny, naturalne białka komórkowe, które są na ogół uwalniane przez biel w odpowiedzi na infekcję. Te cytokiny przenoszą informacje, które regulują inne elementy układu odpornościowego i hormonalnego. W dużych ilościach cytokiny są toksyczne i prowadzą do trwałego zmęczenia.
terapia mieszana lub sekwencyjna. Więcej niż jeden w tym samym czasie lub jeden po drugim zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zmęczenia.

Kobiety z historią rodzinną stanowią około 15% wszystkich kobiet z tą chorobą. Posiadanie bliskiej rodziny (matki, rodzeństwa lub córki) podwaja ryzyko w porównaniu z innymi kobietami.https://yourpillstore.com/pl/reprostal-na-przerost-prostaty-cena-w-aptece-gdzie-kupic/

Jeśli którekolwiek z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe, istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że nosisz gen:

Zdiagnozowano u Ciebie raka piersi przed 45 rokiem życia.
Masz kilka rodzin, u których zdiagnozowano lub.
Ty masz .
Jesteś pochodzenia żydowskiego aszkenazyjskiego.
Mężczyzna z twojego gospodarstwa domowego ma lub miał pierś.
Zdiagnozowano u Ciebie obustronną pierś (w obu przypadkach).
Zdiagnozowano u Ciebie przed 60 rokiem życia.

Każda komórka w organizmie ma około 20 500 genów. Geny to maleńkie fragmenty DNA, które kontrolują funkcjonowanie komórek. Jedna kopia każdego genu pochodzi od twojej matki. Drugi jest od twojego ojca.

W genach mogą rozwinąć się nieprawidłowości, które zmieniają sposób działania komórki.

Nieprawidłowości (mutacje) w dwóch genach – BRCA1 i BRCA2 – są najczęstszymi przyczynami dziedzicznej piersi i stanowią około 20–25% przypadków.

Zazwyczaj geny BRCA pomagają zapobiegać nowotworom, tworząc białka, które powstrzymują nieprawidłowy wzrost komórek. Jeśli odziedziczysz zmutowane BRCA1 lub BRCA2, masz większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka w ciągu swojego życia.

Jeśli któryś z twoich rodziców jest nosicielem jednej z tych mutacji, istnieje 50% szans na jej posiadanie. A kiedy go masz, możesz przekazać go swoim dzieciom. Niemniej jednak należy pamiętać, że nie u każdego, kto jest nosicielem tych zmutowanych genów, zachoruje na raka.

Kobiety, które odziedziczyły zmutowany gen BRCA1, mają od 55% do 65% ryzyka zachorowania na raka piersi w wieku 70 lat. Kobiety ze zmutowanym genem BRCA2 mają około 45% ryzyka.

Każda mutacja zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi w młodszym wieku (wcześniej).

Osoby ze zmutowanym genem BRCA1 lub BRCA2 mają zwiększone ryzyko wystąpienia drugiego pierwotnego raka piersi. Obustronny rak piersi (rak obu piersi) może występować częściej u kobiet z genem BRCA 1 lub BRCA2.

Obie mutacje zwiększają również ryzyko innych nowotworów, zwłaszcza raka jajnika.

W pewnym momencie prawdopodobnie zostanie zdiagnozowana około 1 na 8 kobiet. Ryzyko jest również większe w przypadku wszystkich osób z mutacją genu BRCA – około 7 na 10 kobiet, które ją otrzymają, zostanie zdiagnozowanych w wieku 80 lat. Ale jest wiele rzeczy, które wpływają na twoje szanse, a mutacja genu BRCA nie gwarantuje, że zachorujesz. Ważne jest, aby współpracować ze swoim zespołem, aby zrozumieć, co to dla Ciebie oznacza.

„BRCA” to skrót od „brWschód okgen ncer ”i istnieją dwa typy: BRCA1 i BRCA2. Każdy ma oba typy i są one naprawdę pomocne. Naprawiają uszkodzenia, które mogą wywoływać raka i guzy. Wytwarzają również białka, które pomagają powstrzymać wzrost guzów.

Ale niektórzy ludzie mają inny rodzaj genu zwany mutacją. Może więc nie być w stanie zapobiec rakowi piersi, tak jak zwykłe geny BRCA. Około 1 na 400 osób ma zmutowane geny BRCA. Kobiety z mutacją BRCA1 mają 72% szans na zdiagnozowanie raka piersi w wieku 80 lat, a kobiety z mutacją BRCA2 mają 69% szans. Mężczyźni z mutacją BRCA mogą również być bardziej narażeni na piersi.

Jesteś również podatny na mutację genu BRCA. Kobiety z mutacją BRCA1 mają 44% szans, a kobiety z mutacją BRCA2 mają 17% szans, w porównaniu z 1,3% u tych, które nie mają mutacji genu.

Mutacje genu BRCA zwiększają również ryzyko raka jajowodu i. Mężczyźni są bardziej narażeni na i są bardziej narażeni na ryzyko. Kiedy masz mutację genu BRCA, masz również większe szanse zachorowania na raka u drugiego.

Nie można wiedzieć, czy masz mutację bez oceny genu. Ale jeśli masz rodzica ze zmutowanym genem BRCA, istnieje 50% szansy, że też go masz. Test lub może pokazać, czy go masz. Lekarze oferują badanie tylko osobom zagrożonym chorobami lub typem raka piersi.

Poradnictwo jest wymagane przed poddaniem się ocenie genetycznej. Podczas tej sesji poradnictwa edukacyjnego, lekarz w pełni wyjaśni korzyści i ryzyko związane z oceną genetyczną i odpowie na wszelkie pytania, które możesz mieć.https://yourpillstore.com/

Będziesz także musiał podpisać formularz zgody przed wzięciem udziału w ocenie genetycznej. Formularz jest umową między Tobą a Twoim lekarzem, która pokazuje, że omówiłeś testy i rozumiesz, jak wyniki testów mogą wpłynąć na Ciebie i Twoją rodzinę.

Poniżej znajduje się kilka pytań, które należy rozważyć, myśląc o ocenie genetycznej:

Czy jestem przygotowany, aby poradzić sobie z wynikiem? Czy członkowie mojej rodziny również są przygotowani, w tym moi młodzi i współmałżonek?
Jakie są moje cele w ocenie?
Jak wykorzystam wyniki moich testów? Co zrobię inaczej, jeśli wyniki będą pozytywne, czy też negatywne?
Komu udostępnię wyniki?
Czy pozytywny wynik testu zmieniłby się u mojej rodziny?

Będziesz musiał uzyskać rodowód rodzinny, aby określić, czy istnieje wzorzec rozwoju w Twojej rodzinie. Rodowód rodzinny to wykres, który przedstawia genetykę przodków danej osoby i służy do analizy dziedzicznych cech lub chorób w rodzinie.

Po nakreśleniu rodowodu rodzinnego prawdopodobnie zostanie przeprowadzony test w celu ustalenia, czy masz gen. Weź pod uwagę, że zdecydowana większość przypadków nie jest związana z genem raka piersi. Ponadto naukowcy nie znają wszystkich genów, które mogą, więc lekarze mogą po prostu zbadać cię tylko pod kątem znanych genów.

Kiedy ktoś z diagnozą i historią choroby w rodzinie został przebadany i stwierdzono, że ma zmienioną chorobę, mówi się, że rodzina ma „znaną mutację”. Jeśli istnieje związek między rozwojem raka piersi a genem nowotworowym, wszystkie rodziny, które chcą uczestniczyć w ocenie genetycznej, proszone są o pobranie próbki. Dla wielu osób znajomość wyników testów jest ważna, ponieważ informacje te mogą pomóc w podejmowaniu przyszłych decyzji dla nich samych i ich rodzin.

Kiedy już masz, chcesz, aby Twoje ciało było tak silne i zdrowe, jak to tylko możliwe podczas leczenia. A to oznacza bycie dobrym i pozostawanie w swoim.

Ale może to być trudne. Wiele osób z rakiem żołądka traci nieco na wadze, gdy nie chcą. Leczenie nie tylko może powodować mdłości i utratę apetytu, ale może również blokować zdolność pozyskiwania kalorii i składników odżywczych z pożywienia.

Istnieje wiele sposobów na obejście tych problemów – w trakcie i po leczeniu.

Jeśli lekarz mówi, że potrzebujesz więcej kalorii, te strategie mogą pomóc.

Zamień niskokaloryczne jedzenie na wysokokaloryczne alternatywy. Zamiast tego wybieraj napoje, takie jak gorące, koktajle i soki owocowe lub dietetyczne napoje gazowane. Zamiast mleka wlej ciężką śmietanę. Dodawaj masło, olej, margarynę, sosy, sosy sałatkowe, śmietanę i masło orzechowe do potraw, kiedy tylko możesz.

Miej gotowe do spożycia opcje. Możesz nie mieć teraz dużo energii na gotowanie. W domu i pracy trzymaj w pobliżu wysokokaloryczne produkty, takie jak orzechy, suszone lub konserwowane owoce (w gęstym syropie).

Nie uzupełniaj płynów. Jeśli pijesz zbyt dużo podczas posiłków, możesz nie być wystarczająco głodny na kalorie, których potrzebujesz. Zamiast tego staraj się pić 30 minut przed lub po posiłku.

Zapytaj swojego lekarza lub dietetyka o odżywcze koktajle. Mogą być dobrym sposobem na zwiększenie ilości przyjmowanych kalorii. Może się okazać, że picie teraz jest łatwiejsze niż jedzenie w tej chwili.

a także leczenie, które powoduje, że czujesz się chory, więc możesz nie chcieć dużo jeść. Wypróbuj te strategie, aby uregulować:

Jedz mniejsze posiłki i jedz częściej. Sześć do ośmiu małych posiłków dziennie może być lepszym rozwiązaniem niż trzy zwykłe posiłki.

Kiedy jesteś głodny, jedz. Jak tylko twój apetyt jest silny, wykorzystaj go. Wiele osób mówi, że najbardziej głodny jest rano po śnie.

Wiesz już, że nie, utrzymywanie alkoholu i picie alkoholu z umiarem to klucze, których należy unikać. Ale co, jeśli chcesz pójść o krok dalej w zapobieganiu? Co jeszcze możesz zrobić? Proste, mówią eksperci – dobrze się odżywiaj.

Chociaż czynniki poza naszą kontrolą, takie jak genetyka i środowisko, odgrywają dużą rolę w rozwoju, dobra dieta może przechylić szalę na Twoją korzyść.

Badania pokazują, że wzorce żywieniowe są ściśle związane z ryzykiem dla wielu typów. American Cancer Society szacuje, że aż 35% zgonów z powodu raka można powiązać z czynnikami dietetycznymi.

„Diety ubogie w tłuszcz i bogate w błonnik, owoce, warzywa i produkty zbożowe są związane ze zmniejszonym ryzykiem wielu nowotworów” – mówi Elaine Magee, MPH, RD, autorka książki Powiedz mi, co jeść, aby po prostu pomóc uniknąć i Zdrowe odżywianie się , pośród innych. W jednym z ostatnich dwuletnich badań, mówi, że osoby niebędące pacjentami na diecie zawierającej 20% kalorii z tłuszczu miały pięć razy mniej nowych nowotworów pod koniec badania w porównaniu z pacjentami z typowym 38% grupa kontrolna kalorii z tłuszczu.

W innym niedawnym badaniu, mówi Magee, dieta o niższej zawartości tłuszczu wydaje się zmniejszać gęstość tkanki u kobiet w okresie menopauzy, co może zmniejszać ryzyko.

Poniższe zalecenia Amerykańskiego Instytutu Badań nad Rakiem dotyczące diety i stylu życia mogą stanowić punkt wyjścia dla osobistego planu żywieniowego profilaktyki raka:

Nie jedz więcej niż 3 uncje czerwonego mięsa dziennie – mniej więcej wielkości talii kart.
Ogranicz tłuste potrawy.
Unikaj słonych przekąsek i używaj ziół i przypraw zamiast soli jako przypraw.
Mężczyźni powinni ograniczyć napoje do dwóch dziennie; kobiety, do jednej dziennie.
Zwykle nie jedz zwęglonego jedzenia.
Nie bądź. Ogranicz przyrost masy ciała w wieku dorosłym.
Wybierz się na godzinny szybki spacer (lub uzyskaj równowartość) dziennie.

Chociaż ludzie w USA powoli przyjmują zdrowszą dietę, pozostaje duża różnica między zalecanymi wzorcami żywieniowymi a tym, co faktycznie jemy. Według CDC tylko około 25% dorosłych w Stanach Zjednoczonych spożywa zalecane pięć lub więcej porcji dziennie.

jest często oznaką podstawowego problemu, takiego jak, lub raczej niż stan sam w sobie.

Nazywana również niestrawnością, tak naprawdę definiuje się ją jako uporczywy lub nawracający ból lub dyskomfort w górnej części.

Objawy wahają się od:

Pieczenie w górnej części brzucha
(pełne uczucie)
Odbijanie i gaz
Kwaśny smak
Warczenie

Objawy te mogą nasilać się w okresach stresu.

Ludzie często mają (uczucie pieczenia w głębi klatki piersiowej) wraz z niestrawnością. Ale sam w sobie jest innym objawem, który może wskazywać na inny problem.

Na niestrawność cierpią ludzie w każdym wieku i obu płci. To niezwykle powszechne. Ryzyko jednostki wzrasta wraz z:

Nadmierne spożycie alkoholu
Stosowanie leków, które mogą podrażniać żołądek, takich jak i inne leki przeciwbólowe
Stany, w których występuje nieprawidłowość w przewodzie pokarmowym, taka jak
Problemy emocjonalne, takie jak lub

Niestrawność ma wiele przyczyn, w tym:

Choroby:

(rzadko spotykany)
(stan, w którym w rzeczywistości żołądek nie opróżnia się prawidłowo; często występuje u osób z)
Infekcje żołądka
Chroniczny
choroba

Aspiryna i inne środki przeciwbólowe, takie jak (,) i ()
i ustny
leki
Pewny
leki

Styl życia:

Jedzenie dużo, zbyt szybkie jedzenie, jedzenie wysokotłuszczowych potraw lub jedzenie w stresujących sytuacjach
Picie nadmiernej ilości alkoholu
palenie
Stres i

Niestrawność nie jest spowodowana nadmiarem kwasu żołądkowego.

Połykanie nadmiernej ilości powietrza podczas jedzenia może zwiększyć zewnętrzne oznaki odbijania się i wzdęć, które często są związane z niestrawnością.

Czasami ludzie mają uporczywą niestrawność, która nie jest związana z żadnym z tych czynników. Ten rodzaj niestrawności nazywa się dyspepsją czynnościową lub niestrawnością niewrzodową.

Jeśli odczuwasz zewnętrzne objawy niestrawności, umów się na wizytę u lekarza. Ponieważ niestrawność jest tak szerokim pojęciem, bardzo pomocne jest przedstawienie lekarzowi dokładnego opisu dolegliwości, których doświadczasz. Opisując objawy, postaraj się określić, gdzie w jamie brzusznej zwykle pojawia się dyskomfort.

Twój lekarz wykluczy wszelkie podstawowe warunki, które mogą powodować objawy. Twój lekarz może wykonać kilka badań, a będziesz mieć prześwietlenie żołądka lub jelita cienkiego. Twój lekarz może również zasugerować, abyś dokładnie przyjrzał się wnętrzu żołądka. Podczas zabiegu do wnętrza żołądka używana jest elastyczna rurka zawierająca światło i kamerę, która generuje obrazy z wnętrza ciała.

Brzmi niebezpiecznie, prawda? Ale co to właściwie jest? Chyba że zostałeś dotknięty przez ten niebezpieczny materiał – lub znasz kogoś, kto miał – prawdopodobnie nie jest to coś, o czym myślisz każdego dnia.

Azbest znajduje się w skałach i glebie. Te włókna mineralne sprawdziły się u producentów z kilku powodów. Po pierwsze, są elastyczne i odporne na ciepło, chemikalia i elektryczność. Dlatego ludzie ci przez lata byli szeroko wykorzystywani do produkcji materiałów budowlanych, części samochodowych, a nawet tekstyliów.

Inne przedmioty, które mogą zawierać azbest, obejmują:

Izolacja ścian i strychów
Płytki winylowe do podłóg
Półpasiec
Bocznica na domach
Koce chroniące rury ciepłej wody
Tkaniny odporne na ciepło
Hamulce samochodowe

Włókna tworzące azbest dość łatwo rozdzielają się na drobne kawałki, gdy są obsługiwane lub uszkadzane. Są zbyt małe, aby je zobaczyć, ale łatwo je wdychać. Mogą się w tobie gromadzić i powodować problemy zdrowotne.

Jeśli wdychasz włókna przez dłuższy czas, zwiększasz ryzyko chorób takich jak, i azbestoza. Palacze są jeszcze bardziej dotknięci. Dzieje się tak, ponieważ dym papierosowy drażni przejścia. Utrudnia to płucom usuwanie włókien azbestu.

Mesothelioma. Jeśli pracowałeś z tą substancją, dzieliłeś dom z kimś, kto mieszkał lub mieszkał w pobliżu kopalni azbestu, skonsultuj się z lekarzem, gdy masz problemy z oddychaniem lub uważasz, że ma to wpływ na twoje zdrowie.

Mogą zrobić prześwietlenie klatki piersiowej lub zobaczyć, ile powietrza mogą pomieścić twoje płuca. A lub może pomóc im określić, czy masz międzybłoniaka. To rodzaj, który wpływa na wyściółkę pokrywającą płuca, klatkę piersiową lub. Wczesnym sygnałem niebezpieczeństwa jest gromadzenie się płynu wokół płuc. Inne objawy obejmują ból w okolicy klatki piersiowej, problemy z oddychaniem, ból lub guzki w brzuchu i.

Osoby, które mają tego rodzaju rzadkie przypadki, były zazwyczaj narażone na kontakt z azbestem w biurze lub mieszkały z osobą, która była. Pojawienie się objawów może zająć do 20 lat. Leczenie może obejmować operację lub.

Około 28 000 osób w USA z pewnością dotrze w 2010 roku. Chociaż nie jest to tak powszechne jak kiedyś, może to zmienić życie. Wiele razy usunięcie tego jest jedynym lekarstwem. Aby zachować zdrowie, warto wiedzieć, co naraża Cię na ryzyko.

Jak wszystkie postacie choroby, rak żołądka jest złożony. Wiele osób może go wprawić w ruch. Możesz urodzić się z pewnymi cechami, które zwiększają szanse, że je uzyskasz. Wybory związane ze stylem życia lub toksyny, z którymi się stykasz, mogą również zwiększyć Twoje szanse na zachorowanie.

Oto niektóre z najczęstszych przyczyn raka żołądka:

Wiek. Jeśli masz ponad 50 lat, masz większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka żołądka. Często dotyka osoby w wieku 60, 70 lub 80 lat.

Płeć. Mężczyźni dwukrotnie częściej mają żołądek niż kobiety. Niektóre badania sugerują, że dzieje się tak dlatego, że żeński hormon pomaga chronić przed.

Pochodzenie etniczne. Azjaci, mieszkańcy wysp Pacyfiku, Latynosi i Afroamerykanie są podatni na tego typu raka niż osoby rasy białej.

Geografia. To, gdzie mieszkasz, może mieć wpływ na to, czy dostaniesz żołądka, czy nie. Na przykład w Japonii jest to najczęstszy rodzaj raka, na jaki zapadają ludzie.

Zakażenie. H. pylori to rodzaj bakterii, które często zakażają żołądek. Podczas gdy wiele osób nigdy nie ma objawów, inni chorują na przewlekłe wezwanie. Jeśli zostałeś zakażony H. pylori, istnieje większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka żołądka. Wirus Epsteina-Barr, zarazek wywołujący (mono), może być również powiązany.

Operacja. Po leczeniu wrzodów żołądek nie wydziela tak dużej ilości kwasu. To przygotowuje grunt pod rozwój większej liczby bakterii. Przez długi czas może to wywołać raka.

Problemy z żołądkiem. Kiedy masz chorobę, żołądek ma problemy z wchłanianiem wystarczającej ilości, aby naprawdę zachować zdrowie. Jeśli żołądek nie może wytworzyć wystarczającej ilości kwasu do strawienia pokarmu, występuje stan zwany achlorhydrią. Osoby z którymkolwiek z tych schorzeń mają większe ryzyko zachorowania na raka żołądka.

Wyobraź sobie, że siedzisz w gabinecie lekarskim i zdiagnozowano u Ciebie inną poważną chorobę. W tym paraliżującym momencie wszystko, co pochłaniało Cię kilka minut wcześniej, nagle znika daleko w tle, gdy stajesz przed zupełnie nowym i pozornie przerażającym terytorium. Chociaż możesz czuć, że czas się zatrzymał, musisz iść dalej. Ale jaki jest twój następny ruch?

Aby się tego dowiedzieć, zwróciliśmy się do ekspertów – tych, którzy nie tylko przeżyli przerażającą diagnozę, ale wykorzystali swoje mechanizmy radzenia sobie, aby ogólnie podzielić się z innymi.

Być może nikt nie jest lepiej przygotowany do tego zadania niż dr Jessie Gruman, która przeżyła trzy odrębne diagnozy plus stan zagrażający życiu. Jako społeczny, a także założyciel non-profit Centre for the Advancement of Health, Gruman napisał książkę After Shock: jak sobie z tym poradzić Po tym, jak lekarz da ci – lub komuś, kogo kochasz – druzgocącą diagnozę.

Teraz między innymi dzieli się swoimi osobistymi doświadczeniami, jak najlepiej radzić sobie w tych pierwszych dniach po przerażającej diagnozie, gdy żądło jest nadal silne.

Idź na luzie. Nie popełnij błędu: przerażająca diagnoza jest osobistym kryzysem i tak powinna być traktowana. Nie musisz zachowywać się tak, jakby nic w twoim życiu się nie zmieniło, radzi Gruman. Zamiast tego sugeruje rezygnację z pewnych rzeczy, jeśli czujesz się przytłoczony – nawet jeśli tymczasowo – i trzymanie się tych, które są absolutnie konieczne, takich jak planowanie i umawianie się na wizyty lekarskie.

„To może być deszczowy czas. Mądrze jest dać sobie czas na zastanowienie się, zrozumienie, co się dzieje, aby nie iść do pracy, jeśli nie czujesz się na siłach” – mówi Gruman.

Wiedz, że nie zawsze będziesz czuł się w ten sposób. Wiele osób opisuje uczucie szoku i drętwienia, gdy dowiedzą się, że mają poważny stan zdrowia. To normalne i, wbrew powszechnemu przekonaniu, twierdzi Gruman, intensywność tych początkowych uczuć nie trwa wiecznie. Po trzech różnych przypadkach diagnozy, za każdym razem czuła się „zdruzgotana”. Ale mówi też, że za każdym razem uczucie lęku w końcu ustąpiło. „Nie zawsze będziesz się tak źle czuć” – mówi Gruman.

Kiedy u Barbary Lee Epstein zdiagnozowano rzadki rodzaj leku, otrzymała to, co najlepsze, jakie ma do zaoferowania medycyna high-tech: leczenie w światowej klasy ośrodku i finansowaną przez rząd, eksperymentalną terapię, która obejmowała wlewanie w nią ciepła. „Miałam to bardzo eksperymentalne, nowatorskie podejście” – mówi.

Ale Epstein potrzebował znacznie więcej. Potrzebowała ulgi po chemioterapii. Potrzebowała pomocy, która powstrzymała ją przed dostaniem się. Potrzebowała emocjonalnej siły, by dalej walczyć w obliczu zagrażającej życiu choroby, która zaatakowała nie raz, ale dwa razy.

Podczas gdy przechodziła operacje, hospitalizacje i sesje chemioterapii, Epstein otoczyła się batalionem nietradycyjnych uzdrowicieli: akupunkturzystów, refleksologów, terapeutów przeszkolonych i kierowanych obrazami oraz lekarza, który przepisywał zioła lecznicze.

„Mam niesamowity system wsparcia” – mówi 53-letni singiel New Yorker, były przedstawiciel handlowy magazynu reklamowego.

Historia Epsteina podkreśla atrakcyjność, w której pacjenci czerpią ze światów staromodnej medycyny i alternatywnych terapii, aby służyć swoim ciałom, umysłom i duchom.

Epstein wie, jak to jest czuć się pośpiesznym i ignorowanym w dzisiejszym środowisku medycznym. W 2003 roku, kiedy miała 50 lat, przeciągała się przez cały dzień. „Byłem bardzo zmęczony”. Mówi jednak, że czuła się zlekceważona, gdy skarżyła się, że jest przytłaczająca dla swojego internisty.

„Powiedział mi:„ Wszyscy są zmęczeni w Nowym Jorku ”. Nie traktował mnie zbyt poważnie, ale myślę, że jestem bardzo intuicyjny w stosunku do swojego ciała i naprawdę miałem silne podejrzenia, że miałem. Nie mogłem ci powiedzieć, gdzie to zostało znalezione, ale wiedziałem, że coś jest nie tak. “

Prędzej czy później Epstein rozwinął się ciężko, co wymaga obszernych badań lekarskich. „To były ciężkie trzy miesiące” – mówi. „Diagnoza zajęła dużo czasu”. Wniosek: śluzowy gruczolakorak wyrostka robaczkowego.

Leczyła się w słynnym Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku, które posiada duże Integrative Medicine Service, otwarte w 1999 roku. Pacjenci, w tym młodzi, zwykle korzystają z szerokiego wachlarza usług uzupełniających. Usługi te obejmują medytację, autohipnozę, terapię muzyczną i imprezową oraz poradnictwo uzupełniające.

to małe, rozszerzalne rurki, które leczą zwężenie ciała. U osób z chorobą wieńcową serca spowodowaną odkładaniem się płytki nazębnej są one w stanie:

Otwórz zwężone tętnice
Zmniejsz objawy, takie jak
Pomóż w leczeniu

Te typy nazywane są stentami wieńcowymi. Zwykle wykonane z metalowej siatki, wkładane są do tętnic po zabiegu rozszerzania tętnicy zwanym przezskórną interwencją wieńcową lub, co jest bardziej powszechne,.

Wykonywany w znieczuleniu miejscowym i łagodnej sedacji, bez większych nacięć i zwykle trwa około godziny. Jeśli potrzebujesz wielu stentów, może to potrwać dłużej.

W porównaniu do operacji pomostowania tętnic wieńcowych, która będzie znacznie bardziej inwazyjna, osoby, które otrzymują stenty, odczuwają mniejszy dyskomfort i krótszy czas rekonwalescencji.

Ale stentowanie nie jest pozbawione ryzyka. Może powstać w jednym i spowodować ponowne gwałtowne zwężenie tętnicy. Prawdopodobnie może to nawet spowodować całkowitą przeszkodę. Aby temu zapobiec, ludzie biorą więcej niż jedno rozmyślanie po założeniu stentu. Obejmują one od, które zwykle powinny być przyjmowane przez czas nieokreślony, i (), prasugrel (lub (), które są zwykle przepisywane przez co najmniej 1 i do 12 miesięcy.

W obszarze stentu może również powstać blizna lub płytka. Może to spowodować ponowne zwężenie tętnicy w ciągu kilku miesięcy. Twój lekarz może nazwać tę restenozę. Jeśli tak się stanie, inny stent może często rozwiązać problem. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja pomostowania tętnic wieńcowych.

W późnych latach siedemdziesiątych lekarze zaczęli stosować angioplastykę balonową w leczeniu zbyt wąskich tętnic wieńcowych.

Niezwykle cienką, długą rurkę zakończoną balonikiem, zwaną cewnikiem, wprowadza się do tętnicy w pachwinie lub ramieniu. Następnie zostaje przeniesiony do zatoru przy pomocy prześwietlenia. Gdy już się tam znajdzie, balonik na końcu cewnika zostaje napełniony, aby ścisnąć blokadę i rozpocząć przepływ. Następnie jest opróżniany, aby umożliwić usunięcie całości.

Ponieważ nie pozostaje żadne nowe podparcie, w niewielkim odsetku przypadków tętnica odzyska swój poprzedni kształt, a czasami nawet zapadnie się po opróżnieniu balonu. Około 30% tętnic wieńcowych leczonych angioplastyką balonową ponownie zwęża się.

Usunięcie części lub całości do wyjęcia podczas zabiegu chirurgicznego oznacza, że będziesz musiał martwić się nie tylko o to, co jesz i pijesz, ale także o to, kiedy jesz i pijesz.

Przed operacją, która często wiąże się z prawdopodobnie zranieniem apetytu i prowadzeniem do utraty wagi.

operacja również zmienia życie. I chociaż może to zająć rok lub dwa, Twój organizm przyzwyczai się do braku żołądka.

Zaraz po operacji spędzisz około 5 dni w szpitalu na rekonwalescencji. Dopóki nie wrócisz do jedzenia przez swoje, możesz znaleźć składniki odżywcze przez kroplówkę, która wchodzi do żyły lub przez rurkę, która wchodzi do twojego.

Prawdopodobnie będziesz w stanie rozpocząć kilka dni po operacji i przejść na lekką dietę około tygodnia po operacji.

Ogólnie rzecz biorąc, zatrzymujesz jedzenie i rozpoczynasz trawienie. Pokarm przechodzi następnie z żołądka do dwunastnicy, pierwszej części jelita cienkiego. Jeśli takie rzeczy się nie zdarzają, jedzenie również nie jest trawione.

Ponadto, jeśli zawór, który kontroluje sposób, w jaki pokarm opuszcza żołądek do jelita cienkiego, zostanie usunięty, pokarm będzie szybciej przechodził przez system i nie będzie wchłaniał tylu składników odżywczych, co wcześniej.

Gdy dojdziesz do siebie, prawdopodobnie okaże się, że mniejszy lub brak żołądka oznacza, że szybciej czujesz się pełny. Twój system może przetwarzać niektóre produkty w inny sposób. , na przykład, może spowodować coś zwanego, gdy nadmiar jest wciągany do żołądka lub jelita cienkiego, a jedzenie przyspiesza.

Objawy obejmują skurcze i. Mogą zacząć się w ciągu 20 minut od jedzenia. Osoby, które nie tolerowały laktozy przed operacją, mogą się nią stać. może być trudniejsze do strawienia.

Istnieją zmiany, które możesz wprowadzić, aby ułatwić przejście.

Zamiast spożywać trzy posiłki dziennie, podziel jedzenie na mniejsze, częstsze dania.
Dobrze przeżuwaj jedzenie i jedz powoli.
Pij dużo płynów (od ośmiu do dziesięciu 8-uncjowych okularów dziennie), ale staraj się nie pić zbyt dużo w trakcie posiłku lub w jego pobliżu. Wytnij napoje gazowane, takie jak napoje gazowane.
Kiedy nadejdzie czas, powoli dodawaj tłuszcz i nabiał. Mogą one powodować problemy, których nie miałeś przed operacją.
Nie jedz dużo błonnika. Może pozwolić ci być pełnym i niewygodnym.
Postaraj się ograniczyć kofeinę i zapobiegać spożywaniu alkoholu
Staraj się prowadzić dziennik żywności. Może pomóc ci zrozumieć wzorce i zmniejszyć problemy.
Skoncentruj się na żywności, która może być wysokokaloryczna, bogata w składniki odżywcze i uboga w cukier.

Lekarz może zidentyfikować objawy raka żołądka, takie jak powiększenie węzłów chłonnych lub wątroby, zwiększony poziom płynu w jamie brzusznej (wodobrzusze) lub guzy (guzki) w lub pod skórą brzucha podczas badania przedmiotowego. Te znaki zwykle wskazują na zaawansowany.

Jeśli skarżą się Państwo na niejasne objawy, takie jak uporczywy, ból, trudności w połykaniu,,, i utrata apetytu, lekarz powinien zlecić badania. Mogą to być:

Seria górnego odcinka przewodu pokarmowego. Są to zdjęcia rentgenowskie przewodu pokarmowego i górnego odcinka przewodu pokarmowego (GI). Pijesz roztwór baru, który obrysowuje żołądek na zdjęciu rentgenowskim, pomagając lekarzowi zobaczyć guzy lub inne nieprawidłowości.

Endoskopia i. Ten test bada przełyk i żołądek za pomocą cienkiej, oświetlonej rurki zwanej endoskopem, która przechodzi przez usta do żołądka. Przez endoskop lekarz może spojrzeć bezpośrednio na wnętrze żołądka. Jeśli zostanie znaleziony nieprawidłowy obszar, lekarz usunie część tkanki do zbadania pod mikroskopem (tzw. Biopsja). Biopsja to jedyna pewna metoda zdiagnozowania. Endoskopia i biopsja to najlepsze metody rozpoznania raka żołądka.

Tomografia komputerowa. Tomografia komputerowa (CT) może dać lekarzowi szczegółowe zdjęcia struktur wewnątrz ciała za pomocą promieni rentgenowskich. Test ten jest stosowany po zdiagnozowaniu raka żołądka w celu określenia stopnia zaawansowania związanego z. Aby ocenić, czy guz rozprzestrzenił się na węzły chłonne lub inne narządy, skanuje się klatkę piersiową, brzuch i miednicę. Tomografia komputerowa może również wykryć płyn w jamie brzusznej (wodobrzusze), a także guzki w jamie brzusznej i miednicy.

Endoskopowe. Ten test może określić głębokość inwazji guza i ocenić węzły chłonne wokół.

Dodatkowe testy etapowe. W celu określenia ciężkości raka żołądka można wykonać inne badania, w tym skan kości, skan PET lub laparoskopię.

Leczenie raka żołądka może obejmować więcej niż jedno związane z:

Zabieg chirurgiczny, zwany gastrektomią, polega na usunięciu całego żołądka lub jego okolicy, a także części tkanki otaczającej żołądek. Węzły chłonne w pobliżu żołądka można również usunąć i poddać biopsji w celu wykrycia komórek rakowych. W przypadku raka żołądka w stadium od 0 do 3 operacja jest obecnie jedyną realną szansą na wyleczenie.
to stosowanie leków przeciwnowotworowych. Może być stosowany przed i po operacji lub w przypadku raka, który rozprzestrzenił się na inne narządy. Przed operacją – z radioterapią lub bez – można zastosować w celu zmniejszenia guza lub uczynienia guza nieoperacyjnego nadającego się do operacji (tzw. Terapia neoadiuwantowa).
polega na wykorzystaniu jonizujących promieni rentgenowskich do zabijania komórek rakowych i zmniejszania guzów. Jest to stosowane z chemioterapią przed lub po operacji, a czasami z obydwoma. Może być również stosowany do łagodzenia objawów u osób ze zlokalizowanym rakiem (rak, który nie obejmuje rozprzestrzeniania się na inne części ciała) lub w celu złagodzenia zlokalizowanych objawów u osób, u których nowotwór dał przerzuty (rozprzestrzenił się na inny obszar ciała).

Jeśli jest leczony na wczesnym etapie, zanim się rozprzestrzeni, rak żołądka może wiązać się z długim sukcesem.

Manvi